دنیای مفعولی یا فاعلی زندگی
گفتیم که نقشه، طرح ذهنى ما از دنیا و سرزمین محیط زندگى ماست. هرچه که این دو به هم نزدیکتر باشند امکان رسیدنِ ما به موفقیت بیشتر است. در اینجا قصد داریم تشخیص دهیم که در دنیای مفعولی یا فاعلی زندگی می کنیم.
نقشه و سرزمین تأثیر متقابل روى یکدیگر دارند. برای مطالعه در خصوص تصویر ذهنی اینجا کلیک کنید!
خوب دقت کنید ببینید در چه حالاتى نقشه ى شما روى سرزمین تأثیر گذاشته و در چه حالاتى سرزمین روى نقشه شما تأثیر میگذارد! این تمرین شماست.
این تمرین درسى را حتما اجرا کنید:
گذشته خود را با دقت مرور کنید و این دو نکته را پیدا کنید:
١- در چه مقاطعى، سرزمین (محیط) بر روى نقشه شما تأثیر گذاشته است؟
٢- در چه زمانهایى، نقشه ى ذهنى شما روى سرزمین تأثیر گذاشته است؟
مقایسه کنید ببینید دفعات کدام حالت بیشتر است.
مى دانید با همین تمرین ساده، یک بخش مهم از شخصیت شما شناسایى مى شود؟!
حالت اول:
اگر شما جزء کسانى هستید که معمولاً سرزمین روى نقشه شما تأثیر مى گذارد، شما در یک دنیاى مفعولى زندگى مى کنید.
او همواره خود را مفعول مى پندارد و در اشتباهاتش دیگران را مقصر مى داند.
او بسیار دیر، درمى یابد که مسئول تمام شرایطى که بوجود آمده، تا حد زیادى خود اوست. می فهمد، اما زمانى که تمام فرصت ها از دست رفته!
مراقب باشید دچار این حالت نشوید. اینگونه افراد، اشتباهات خود را نمى بینند و مدام آنها را تکرار مى کنند.
با تکرار یک فعالیت یکسان، طبیعتاً نتیجه هم یکسان حاصل مى شود. این افراد معمولاً خود را قربانى شرایط مى پندارند، حس قربانى بودن نشانه ى بارز این افراد است. اینها معمولاً در جهت اهدافشان کم تلاش مى کنند و با دیدن اولین مانع دلسرد و مأیوس مى شوند. اینها زود تابع و تسلیم شرایط مى شوند، تلاش خود را کُند مى کنند یا بطور کامل، دست از تلاش میکشند!
دوستان اینها همه علائم انسانهایى است که خود را در دنیاى مفعولى مى بینند. عواقب خطرناکى دارد. اینها فکر مى کنند کمترین نقشى در سرنوشت خود ندارند و در بدترین و شدیدترین حالت ممکن، اینها قائل به جبر مطلق مى شوند.
به یک مثال واقعى که از مراجعین خودم بود اشاره مى کنم:
او نزد من آمد و از همه چیز گله داشت. پس از ٢٠ دقیقه اول جلسه که اجازه دادم او صحبت کند متوجه شدم او در حالى که از شرایط موجود خود، بسیار ناراضى است؛ هیچ تلاشى هم براى تغییر عوامل آزار دهنده انجام نمیدهد! وقتى علت را جویا شدم گفت: من مطمئنم تمام تلاشهایم براى ایجاد تغییر در شرایط موجود، بى فایده است!
به نظر شما اشکال کجا بود؟
اشکال اینجا بود که: او نمى خواست تغییر را از درون خود آغاز کند!
او فقط از محیط و اطرافیان انتظار داشت تغییر کنند و خود را بى نقص مى دانست.
دوستان من؛ تغییر را از درون خود آغاز کنیم تا شاهد تغییر در محیط پیرامون خود باشیم. این یک قاعده علمى تعریف شده و ثابت شده است.
به یاد سخن ارزشمند گاندى افتادم: خودتان همان تغییرى باشید که انتظار دارید در محیط مشاهده کنید.
حالت دوم:
نقشه ى ذهنى شما بر روى سرزمین (محیط) تأثیر مى گذارد. این حالت چون بار معنایى مثبت دارد، شما را مخاطب قرار مى دهم.
اگر شما اینگونه هستید، ضمن عرض تبریک باید بگویم شما در یک دنیاى فاعلى زندگى مى کنید. شما از نقش تأثیرگذار خود در سرنوشت تان غافل نیستید بسیار هم واقفید.
از تمام ظرفیتهای وجودى خود براى تغییر خود و محیط استفاده مى کنید. باز هم یک مثال واقعى:
فرانسه هنگام فرمانروایى ناپلئون، تبدیل به یک امپراطورى عظیم و قدرتمند شده بود. فکر مى کنید یکى از عوامل همه این قدرت کم نظیر چه بود؟
خوب دقت کنید:
ناپلئون هنگام فتوحات و کشورگشایى تا جایى پیش مى رفت که فراتر از انتظار فرماندهان و مستشاران نظامى خودش بود!
و هنگامى که در اردوى جنگى مستقر مى شدند با فرماندهان و مستشاران جلسه مى گذاشت. موضوع جلسه هم این بود: از چه راههایى باز هم مى توانیم پیشروى کنیم؟ کادر نظامى او به وى مى گفتند: تا همین جا کافیست! دیگر شرایط به نفع ما نیست.
ناپلئون برافروخته مى شود و مى گفت: شرایط؟!
شرایط براى من کلمه اى بى معناست! شرایط را من مى سازم. (این دقیقا جمله ى ناپلئون است)
به نظر من یکى از مهمترین رموز کشورگشایى ها و فتوحات او همین بود. او با همین نقشه ى ذهنى، تا مسکو پیش رفت!!!
ببینید فکر و نقشه ى ذهنى ما تا چه حد مى تواند قدرتمند عمل کند!
جمع بندى
با مرور زندگى خود، متوجه شوید شما بیشتر دنیای مفعولى یا فاعلی زندگی می کنید!
